Lista badań wykonywanych w naszym laboratorium

Badanie polega na napowietrzeniu oraz określeniu czasu (w minutach) uwolnienia powietrza z oleju, pomiar jest realizowany przez pomiar gęstości.

Woda obecna w próbce miareczkowana jest za pomocą jodu. Ilość jodu zużytego do zmiareczkowania wody obecnej w próbce przeliczana jest na zawartość wody.

Badanie polega na napowietrzaniu próbki oleju oraz pomiarze objętości piany bezpośrednio po zakończeniu napowietrzania (skłonność) oraz po określonym czasie (stabilność).

Automatyczna metoda pomiaru klasy czystości oleju laserowym licznikiem cząstek z zastosowaniem techniki rozcieńczenia eliminującej interferencje związane z zanieczyszczeniem wodą oraz obecnością rozpuszczalnych osadów.

Na płytkę miedzianą w obecności badanej próbki termostatuje się zgodnie z wymaganiem normy przedmiotowej. Płytkę po badaniu porównuje się ze wzorcem i określa poziom korozji w skali od 1 do 4 oraz podkategorii od a do e.

Woda z próbki jest ekstrahowana do fazy gazowej i transportowana do celi pomiarowej, by wykonać miareczkowanie, gdzie jod jest generowany w procesie elektrochemicznego utleniania.

Wykorzystywana jest zmodyfikowana zasada pomiaru Couette’a. W metodzie występuje cela do pomiaru gęstości i cela do pomiaru lepkości dynamicznej. Lepkość kinematyczna jest obliczana automatycznie, na podstawie lepkości dynamicznej i gęstości próbki.

Badanie polega na pomiarze czasu przepływu próbki przez wzorcowaną kapilarę. Lepkość kinematyczną oblicza się, mnożąc zmierzony czas przepływu przez stałą kapilary.

Metoda polegająca na wykorzystaniu atomowej spektroskopii emisyjnej (AES). Próbka zostaje wzbudzona energetycznie w plazmie (mieszanina atomów jonów i elektronów) o temperaturze 10 000°C.

Ława filtracyjna – przygotowanie próbek do badania klasy czystości

Próbka badanego oleju jest mieszana z wodą w stosunku 40:40 (ml) przez 5 min. Wynikiem badania jest czas, podawany w minutach, w jakim nastąpi rozdział faz olej woda do uzyskania 3 ml lub mniej emulsji.

Trzpień stalowy, w obecności próbki oleju i wody, jest termostatowany w 60°C. Po upływie 24 godzin przeprowadza się ocenę wizualną.

Badanie penetracji polega na pomiarze głębokości zanurzenia stożka w smarze, po 5-sekundowym, grawitacyjnym opadaniu. Wynikiem badania jest penetracja, mierzona w 0,1 mm, która definiuje klasę konsystencji smaru, określonej wg NLGI.

Badanie polega na filtrowaniu próbki oleju przez membranę o porowatości 0,8 µm oraz odnotowaniu czasu trwania filtrowania określonych objętości.

Liczba zasadowa jest to ilość miligramów (KOH), równoważna wszystkim składnikom o charakterze zasadowym zawartych w 1 gramie oleju. Badanie polega na miareczkowaniu potencjometrycznym.

Liczba kwasowa jest to ilość miligramów (KOH), równoważna wszystkim składnikom o charakterze kwaśnym zawartych w 1 gramie oleju. Badanie polega na miareczkowaniu potencjometrycznym.

PQ Index – Particle Quantifier Index – kwantyfikator cząstek ferromagnetycznych. Pomiar opiera się na zjawisku zniekształcenia pola magnetycznego.

Metoda polega na określeniu barwy oleju w odniesieniu do wzornika barw ASTM. Pomiar wykonuje aparat metodą spektrofotometryczną. Skala ASTM od 0,5 (najjaśniejsza) do 8,0 (najciemniejsza).

Ciekła próbka jest wprowadzana do drgającej U-rurki. Proporcjonalna do gęstości zmiana częstotliwości oscylacji pustej i wypełnionej U-rurki jest wykorzystana do obliczenia gęstości.

Badanie polega na określeniu minimalnej temperatury zapłonu oleju znajdującego się w tyglu zamkniętym, przy użyciu inicjatora zapłonu (tutaj płomień).

Badanie polega na określeniu minimalnej temperatury zapłonu oleju znajdującego się w tyglu zamkniętym, przy użyciu inicjatora zapłonu (tutaj zapłonnik elektryczny wprowadzany automatycznie).

Metoda polega na oznaczaniu pozostałości, po koksowaniu, powstałej po odparowaniu i rozkładzie termicznym przetworów naftowych.

Badanie polega na określeniu minimalnej temperatury zapłonu oleju znajdującego się w tyglu otwartym przy użyciu inicjatora zapłonu (tutaj płomień).

Spreparowana próbka oleju zostaje przefiltrowana przez membranę filtracyjną, a następnie membrana zostaje poddana ocenie kolorymetrycznej. Wskaźnik MPC jest wyznaczany na podstawie spektralnego pomiaru barw wg skali CIE Lab w odfiltrowanym osadzie z próbki.

Badanie polega na przefiltrowaniu 100 ml badanego oleju przez membranę filtracyjną oraz ocenie klasy czystości oleju za pomocą mikroskopu, manualnie – przez doświadczonego laboranta lub automatycznie.

W ściśle znormalizowanych warunkach do 20 ml oleju doprowadza się parę wodną, w burzliwych warunkach następuje wytworzenie 40 ml emulsji. Wynikiem badania jest czas oddzielenia 20 ml oleju liczony w sekundach.

Badana próbka oleju w obecności katalizatorów starzenia (wody, miedzi, tlenu) zamknięta w stalowym pojemniku jest termostatowana w 150 °C. Wynikiem badania jest czas liczony w minutach od momentu umieszczenia próbki w aparacie, do momentu spadku ciśnienia o 1,75 bar od maksymalnego ciśnienia, jakie zostało odnotowane w badaniu.

Przy wykorzystaniu techniki woltamperometrii zostaje wykreślony diagram, który w odniesieniu do krzywej referencyjnej informuje o ilości pozostałych w oleju inhibitorów antyoksydacyjnych.

Metoda polegająca na wykorzystaniu zjawiska atomowej spektroskopii emisyjnej (AES). Wzbudzenie pierwiastków w próbce następuje w łuku elektrycznym (7-8 tys. °C), generowanym między obrotową elektrodą dyskową a elektrodą prętową. Z ilości wyemitowanej energii, poszczególnych pierwiastków, aparat definiuje ich koncentrację.

Poszczególne molekuły występujące w oleju absorbują typowe dla siebie światło podczerwone. Na podstawie różnicy między „ślepą” oraz wiązką po przejściu przez olej powstaje inferogram, który poddany matematycznym przekształceniom transformacji Fouriera daje widmo IR – zależność absorbancji od liczby falowej.

Aparat, wykorzystując odpowiednią optykę oraz bardzo szybki mikro przetwornik CCD, archiwizuje obrazy cząstek, przyporządkowując je (na podstawie ich kształtu) do właściwego zbioru. Definiuje tym samym proces zużyciowy, w jakim powstały.

Grease Thief® to jedyna metoda pozwalająca na wykonanie aż 9 testów (w tym m.in. badanie konsystencji, stopnia zużycia, zanieczyszczenia, utleniania smaru oraz zliczenia cząstek zużyciowych) na podstawie próbki smaru o wadze zaledwie 1g.