Czyszczenie skraplaczy turbinowych

problemy eksploatacyjne skraplaczy turbinowych

W czasie pracy kondensatorów turbinowych na wewnętrznych powierzchniach rurek skraplaczy wytrącają się osady z wody oraz produkty korozji. Głównymi składnikami osadów są przeważnie:

• węglany
• węglany zasadowe
• krzemiany i siarczany metali takich jak wapń, magnez, żelazo, miedź i cynk

Problem ten szczególnie nasila się w układach chłodzenia w obiegu otwartym zasilanym wodą z rzeki, gdzie następuje częsta zmiana jakości wody w zależności od pory roku oraz warunków atmosferycznych. Z uwagi na charakter źródła, do skraplaczy wnoszone są znaczne ilości mułu rzecznego, piasku, drobnego drewna oraz cząstek organicznych. Zanieczyszczenia te osadzając się na dnach sitowych skraplaczy mogą powodować ograniczenie przepływu wody w rurkach. To pogarsza wymianę cieplną, a wzrost temperatury sprzyja wypadaniu osadów węglanowych i rozkładowi związków organicznych do azotanów, azotynów, amoniaku, siarczków itp.

Grubość osadów moze się wahać się od jednego do kilku milimetrów Analizy struktur poszczególnych warstewek osadów wskazują, że proces ich tworzenia jest bardzo różny i niejednostajny, co wynika z okresowego występowania znacznych ilości zawiesin.

W celu zapewnienia właściwej i optymalnej pracy urządzeń, niezbędne jest utrzymanie wysokiej czystości wewnętrznej powierzchni rurek kondensatorowych, zarówno ze względu na konieczność zapewnienia dobrej wymiany ciepła, jak i ze względu na zmniejszenie intensywności procesów korozyjnych (korozja pod osadowa, selektywna i inne). Konieczne jest więc okresowe eksploatacyjne i remontowe oczyszczanie rurek metodami adekwatnymi do rodzaju osadu, materiału rurek i konstrukcji wymiennika.

bezpieczeństwo technologii aktywnej piany

Osady jakie zostają usunięte w trakcie chemicznego czyszczenia rurek kondensatorowych aktywną pianą, to przede wszystkim te, które wydzielają się z czynnika chłodzącego na wewnętrznej ich powierzchni oraz wartswy tlenków jakie tworzą się w takcie eksploatacji rur mosiężnych w kontakcie z wodą chłodzącą.

Inhibicja roztworu czyszczącego, wykorzystywanego w technologii piany aktywnej, ogranicza do minimum negatywne oddziaływanie składników chemicznych na powierzchnie właściwe rur mosiężnych.

Typowy proces czyszczenia przy użyciu piany aktywnej składa się z następujących etapów:

Czas potrzebny do zrealizowania procesu chemicznego czyszczenia pianą aktywną skraplaczy kondensatora, wynosi od kilku do kilkunastu godzin, w zależności wielkości układu, typu osadów oraz rodzaju materiałów konstrukcyjnych.